Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.
Strona główna
Z Wedariusz, słownik
Wersja z dnia 08:12, 28 wrz 2021 autorstwa Wedun(dyskusja | edycje)(aktualizacja)
Naszych 5Użytkowników dokonało już 206 605 edycji. Jeśli chcesz nam pomóc w rozwoju tego projektu i edytować hasła słownika, to zacznij od utworzenia konta.
Aby edytować strony istniejące w naszym serwisie oraz dodawać nowe hasła wystarczy się zarejestrować. Jeśli jesteś zalogowanym Użytkownikiem możesz tworzyć nowe artykuły, ale najpierw sprawdź w naszej wewnętrznej wyszukiwarce, czy już takowy nie istnieje w Wedariuszu.
25 września 2021 roku została oficjalnie oddana do użytku Wedapedia, wendyjska (słowiańska) encyklopedia internetowa. Jest to portal wiedzy mający być uzupełnieniem Wikipedii o treści, które nie uzyskują tam uznania redaktorów, zwłaszcza z zakresu historii Polski i Słowiańszczyzny. Zapraszamy do tworzenia i edycji artykułów, jako zarejestrowani Użytkownicy - wedapedyści.
Tomasz J. Kosiński, zajmujący się dziejami, obyczajami i wierzeniami dawnych Słowian, podjął temat, który w ostatnich latach wzbudza mnóstwo emocji. Chodzi o Wielką Lechię, czyli słowiańskie imperium Lechitów, które według zwolenników tej koncepcji miało obejmować znaczną część Europy w starożytności i wczesnym średniowieczu. Krytycy uznają tę teorię za pseudonaukową, fantazmat lub dosadniej bzdurę czy wręcz „zaplanowaną akcję rosyjskich służb specjalnych, masonerii, satanistów, komunistów lub Żydów”, jak pisali publicyści z kręgów prawicowych. Dla T.J. Kosińskiego jest to jednak „swoisty fenomen, pozytywnie oddziałujący na zainteresowanie Polaków swoją historią i dziedzictwem Słowiańszczyzny”. Autor przedstawia narodziny idei lechickiej w tekstach kronikarzy XII-XIII wieku i jej rozwój w kolejnych stuleciach aż do czasów współczesnych. Przybliża też lechickie motywy w literaturze i sztuce, m.in. w muzyce. Podsumowując, pisze: „czas odkryć Słowiańszczyznę na nowo, w tym także wiedzę o lechickim dziedzictwie”.